Kar Yağmıyor Buraya

Eve gelir gelmez Şubat Tatili için verilen ödevleri yaptım. Genelde verilen tatil ödevlerini son gün yapardım. Ama   oturup bitirdim hepsini.
Buraya kar yağmaması benim şanssızlığım gibi bir şey herhalde. Kar görmeyi o kadar çok isterim ki. Okulun neredeyse %80 kadarı konuşuyorlar, Uludağ'a gideceklerini söylüyorlar, sonra ben niye üzülüyorum. Kar görmeyeli o kadar oldu ki. Çok özledim karı. En son gördüğümde otobüste giderken mola vermiştik. Sonra ben bir tümseğe çıkmıştım. Yatmıştım oraya, yuvarlanmıştım. Eğlenmiştim. Yaşadığım yerde kar yağmıyor. Çok gıcık bir şey, yani ne bileyim çok seviyorum karı. Ama kardan adam yap deseler beceremem mesela.

Çok küçükken teyzemin evinin bahçesinde kardan adam gibi bir şey yapıyordum. Sonra yukarıda beni izleyen biri olduğunu fark ettim. Ama kadın teyzeme çok benziyordu. "Teyze sana ne oldu?" diye bağırdım. O kadar korktum ki. Kendimi korku filmlerindeki çocuklardan biri falan sandım herhalde. Hani masumca oyun oynarken bir anda herkesin yaşlandığını fark edenlerden. Sonra onun başka biri olduğunu anladım. Nasılsınız diye sordum, durumu idare ettim.

Şubat Tatilinde nereye gideceğimizi bilmiyorum ama lütfen kar yağan bir yer olsun. Lütfen.